W Europie i Ameryce Północnej guano nie było znane. wielu badaczy odwiedzających Amerykę Południową podejmowało próby jego sprowadzenia i propagowania. Aleksander von Humboldt niemiecki podróżnik i botanik w początkach XIX wieku dostarczył jako pierwszy guano do Europy , ale nie zrobiło ono wrażenia na ludziach ani nie wzbudziło zamierzonego zainteresowania . Natomiast w Ameryce Południowej guano było wykorzystywane tylko przez Inków. Prawo Inków przewidywało specjalne kary za niszczenie gniazd produkujących je ptaków. Dlatego Inków uważa się za prekursorów w stosowaniu guano. Za nie przestrzeganie zakazu , za każde zniszczone gniazdo była wymierzana surowa kara – śmierć. Sytuacja uległa zmianie dopiero w 1824 roku , kiedy to John S.Skinner redaktor „The American Farmer”, pierwszej gazety dla amerykańskich rolników sprowadził dwie beczko guano. Wyżej wymieniona gazeta cieszyła się na ówczesne czasy takim zainteresowaniem jak dzisiejsza prasa branżowa. Skinner po krótkim zastanowieniu jak to przekonać ludzi i zainteresować ich cudownymi właściwościami guano , rozesłał próbki do zaprzyjażnionych farmerów celem przetestowania . Po czasie potrzebnym na zweryfikownie nawozu otrzymał recenzję , że guano czyni cuda. Po 1824 roku rozpoczęło się istne szaleństwo na punkcie guano. Nagle tak jak wcześniej nikt go nie chciał używać tak teraz wszyscy chcieli używać guano jako nawozu do swoich roślin. Problemem stało się jego pozyskanie , gdyż zasoby surowca były mocno limitowane i znajdowały się tylko w kilku miejscach na świecie. Jednym z tych miejsc było Peru , które produkowało 80 % wydobycia guano. Wyspy na , których znalazło się guano zwane ” białym złotem ” , stały się najważniejszym punktem kraju . Ceny ziem , na których było guano wzrosły dziesięciokroć. W latach 60 XIX wieku wyspy z guano były najcenniejszymi nieruchomościami na świecie. Natomiast gorączka guano w Stanach Zjednoczonych osiągnęła kumulacje w 1850 roku. Problem stał się tak istotny , że głos w sprawie zabrał sam prezydent USA Millard Fillmore ( pochodził z biednej farmerskiej rodzinny więc można domniemać , że znał wartość dobrego nawozu. Cytat :’ Guano stało się pożądanym produktem na rynku rolnym w USA , że obowiązkiem rządu jest stosowanie wszelkich możliwych środków , które są w naszej mocy , aby sprawić , że towar ten będzie dostarczany do kraju w rozsądnej cenie .Zrealizowanie tego celu jest sprawą najwyższej wagi „. Jego następca prezydent Franklin Pierce poszedł o krok dalej i wraz z kongresem ustanowił ’ Guano Islands Act „. Ustawa ta pozwalała obywatelom Stanów Zjednoczonych na obejmowanie w posiadanie wysp , na których znaleziona złoża guano. Wyspa mogła leżeć gdziekolwiek na świecie , był tylko warunek , że musiała być nie zamieszkałą i nie znajdować się pod jurysdykcją innego państwa. Ustawa ta była tak skonstruowana , że dawała również prawo interwencji zbrojnej w obronie tej wyspy. Widzimy jak cenne stało się guano – ” białe złoto ” , że państwo było skłonne nawet na interwencje zbrojną w obronie złóż