Obecnie w każdym ogrodzie spotkać można iglaki, które zajmują czołowe miejsce wśród roślin ozdobnych, tworząc piękne zielone pejzaże. Niestety te rośliny iglaste mogą być narażone na choroby takie jak: grzyby, plamistość łusek, brązowienie igieł tuji czy szkodniki.
Najpowszechniejszą chorobą grzybową jest fuzarioza. Zaczynająca się od wierzchołków pędów, następnie rozprzestrzeniająca się
po całej powierzchni rośliny. Bywa, że przenosi się na sąsiadujące rośliny. Choroba ta pojawia się latem.
Choroba powoduje zżółknięcie gałęzi, łamanie i ich usychanie. Aby pomóc roślinie można zastosować cięcie obumarłych i chorych gałązek.

Plamistość łusek - to kolejny rodzaj choroby, który może zaatakować naszego żywotnika. Charakteryzuje się żółtymi plamami,które pojawiają się bardzo licznie na pędach i łuskach drzewka. Plamy z czasem zlewają się ze sobą, a uszkodzone części pędów rośliny brązowieją i zasychają.

Kolejne choroby grzybowe, które mogą pojawić się na tujach to szara pleśń. Objawy są trudne do zauważenia, gdyż pojawiają się wewnątrz krzewu, w postaci wodnistych plam na łuskach i pędach, które szybko brązowieją i pokrywają się białym nalotem ( tzw. grzybnia) i tzw. opieńkowa zgnilizna korzeni, która występuje w początkowej fazie choroby, łuski żywotnika stają się matowe i po czasie stają się zżółknięte, następnie kora pnia brązowieje i pęka podłużnie.

W przypadku tej choroby rozwiązanie jest tylko jedno: wycięcie całej rośliny wraz z jej korzeniami. Dla bezpieczeństwa pozostałych roślin ,które sąsiadują w pobliżu naszego żywotnika należy zastosować profilaktyczny oprysk środkiem chemicznym grzybobójczym, który w razie zakażenia się innych roślin pomoże je uratować i przywrócić do zdrowia.

Najczęstszych błędy, jakie przyczyniają się do zmian chorobowych na tujach należą:

- przesuszenie podłoża( zwłaszcza w okresie upalnego i suchego lata)

- źle zastosowanie opryskiem ( nieodpowiedni dobór proporcji preparatu)

- nieodpowiednie nawożenie ( jego brak, lub zbyt mała ilość granulatu podawanego niezbyt często, jak również brak odpowiednio dobranych składników takich jak np. magnez)

- podłoże o zbyt wysokim lub zbyt niskim pH dla naszej rośliny również może być przyczyną choroby naszego drzewka, niewłaściwe cięcie żywotnika ( przed cięciem warto poczytać wcześniej jak przeprowadzić fachowe cięcie, by potem nie zmarnować rośliny i nie zeszpeci jej wyglądu)

- niewłaściwe posadzenie thuji ( zbyt płytkie lub za nadto głębokie osadzenie rośliny w glebie powoduje jej niekorzystny rozwój).

- częste obsikiwanie krzaka przez psy moczem powoduje usychanie roślin tuż przy ich korzeniach.

Przyczyną tzw. chorób fizjologicznych żywotników mogą być także niesprzyjające warunki pogodowe i atmosferyczne.

Zbyt silny mróz w zimie może przyczynić się do przemarznięcia pędów, natomiast latem ostre, letnie słońce i wysokie temperatury mogą powodować przypalenie łusek rośliny, a zbyt długa susza powoduje niedobory wody hamując przy tym prawidłowy rozwój i wzrost rośliny.

Czasami może zdarzyć sie tak, że kiedy zbliża się okres spoczynku roślin iglastych, igły niektórych gatunków i odmian żywotników zmieniają barwę na brunatną. W takim wypadku nie należy się niepokoić, gdyż jest to naturalny proces fizjologiczny każdej rośliny. Kiedy zima dobiega końca, a temperatura wzrasta, nasze żywotniki w ogrodzie z powrotem przybierają właściwą dla swojego gatunku barwę. Jedyną odmianą żywotnika, który pozostaje na zimę zielony to często kupowana odmiana tuji Szmaragd sadzonej jako żywopłoty.

Szkodniki pojawiają się nie zwykle rzadko na iglastych żywotnikach. Najgorszym ze szkodników jest tzw. miecznik tujowiec. Pojawia się ona w okresie wiosny i bytuje na roślinie do okresu lata, kiedy to składa swe larwy.

Miodownica cyprysikowa to gatunek mszycy, która zagraża tujom. Pojawia się ona najczęściej na odmianie żywotnika Brabant. Kiedy mszyca zaatakuję nasz żywotnik widać na gałązkach i zielonych pędach skupiska skrzydlatych małych owadów, które pokrywają roślinę lepjącą się białą wydzieliną.

Przędziorek sosnowiec to kolejny szkodnik na naszej liście, który powoduję żółkniecie igieł żywotnika a następnie ich brązowienie i opadanie. Temu zjawisku towarzyszy pojawienie się nitek pajęczyny na igłach iglaka.

Tarczniki to bardzo uciążliwe i groźna dla roślin zwłaszcza iglastych owady, które wyglądają jak maleńkie ciemne ziarenka. Przyklejone do kory lub pędu czy igieł rośliny. Ich zwalczanie nie jest łatwe. Można próbować bardziej naturalnych środków takich jak np. woda rozcieńczona z octem, szarym mydłem lub płynem do naczyń. Aby było widać efekty należy te czynności powtarzać wielokrotnie nawet przez okres kilku tygodni.